Ok, het is niet bepaald de Großglockner of de Mount Everest, maar met een whopping 80 meter boven zeeniveau is het wel het allerhoogste punt van Arnhem. Hoogte 80 is niet meer dan een ruig graslandje bovenop een heuvel, omzoomd met eiken en berken. Er staan wat houten speeltoestellen en een bakstenen monument waarop staat aangegeven  waar je allemaal heen kunt kijken vanaf dit punt. Bij helder weer kan je Duitsland inkijken. Merkwaardig genoeg trekken de huizen die bovenop de heuvel staan zich niets aan van dit adembenemende uitzicht. Het zijn standaard rijtjeshuizen uit de jaren 60. Licht, lucht en ruimte was toen in de mode, dus de woningen zijn optimaal op de zon georiënteerd.  Helaas betekent dat in dit geval dat de blinde kopse kanten van rijtjes op het vergezicht gericht zijn.

Hoogte 80 wordt vooral gebruikt door mensen die hun hond uitlaten en door hangjongeren uit Geitenkamp, de aangrenzende volksbuurt. Ik was er een keer tijdens oud en nieuw om samen met wat vrienden naar het vuurwerk te kijken. Het was een ijskoude heldere nacht en het uitzicht om middernacht was echt spectaculair. Het hele panorama vulde zich met gekleurde flitsen en vonkenregens. De lokale hangjongeren vonden echter dat wij niet op hun berg thuis hoorden en gooiden rotjes in onze richting.

Tijdens hemelvaart kunnen de locals niet om de postmoderne intellectuelen uit de benedenstad heen. Dan wordt er vier dagen lang een theaterfestival gehouden, waarvoor tout Arnhem de bult op sjouwt.  Het is een soort provinciale Parade, maar dan minder duur en met lokale acts. Er wordt wel net zo uitbundig rosé en witbier gedronken als op de Randstedelijke Parade. De echte Geitenkampers gaan er gewoon tussen zitten en drinken gezellig mee. Ik weet niet of ze ook naar de voorstellingen gaan (maar daar komen de postmoderne intellectuelen eerlijk gezegd ook niet altijd aan toe).