Bezorgde vrienden vragen mij de laatste tijd soms of ik nog wel genoeg werk heb als zzp-er in tijden van corona. Wees gerust; mijn klussen lopen gewoon door. Op dit moment werk ik aan de website van Vandersanden, een producent in straatbakstenen. Daarnaast schrijf ik mee aan de tussenrapportage van het Innovatie Programma Veen en maak ik een artikel voor de Blauwe Kamer. Genoeg te doen dus. Ook tijdens een pandemie blijft er behoefte aan verhalen over onze leefomgeving. Misschien juist nu.

Nu we allemaal thuis moeten blijven, ondervindt iedereen het belang van omgevingskwaliteit aan den lijve. Ik prijs mezelf gelukkig met prachtige natuur op loopafstand. Een frisse neus betekent voor mij een wandeling op de Veluwe. Ook heb ik de mazzel dat ik vlak voor de lockdown ben verhuisd van twee hoog in de binnenstad naar een benedenwoning met tuin in een jaren 30 wijkje. Die tuin is nu echt een cadeautje.

Van de week ging ik naar het tuincentrum om plantjes te kopen. Ik schrok een beetje van de drukte daar. Er is een deurbeleid, maar toch was het lastig om anderhalve meter afstand te houden. Blijkbaar zijn meer mensen op dit moment blij met hun tuin. Wat me ook opvalt zijn berichten dat de huizenmarkt geen last lijkt te hebben van de coronacrisis. Terwijl luchtvaartmaatschappijen, theaters en kappers om dreigen te vallen, draaien de makelaars overuren. We willen allemaal een fijn thuis.

Zou de herwaardering van de woning en de directe leefomgeving stand houden na corona? Misschien ontstaat er hierdoor wel vernieuwd draagvlak voor ambitieuze plannen voor de inrichting van ons land. Het zou mooi zijn als deze pandemie leidt tot groenere openbare ruimte, meer biodiversiteit en respect voor ons landschap. Hopelijk mag ik daar dan weer mooie verhalen over schrijven.