Park Sonsbeek, Arnhem

sonsbeekbruid1

Follies

Eigenlijk is het gras naast de grote waterval te drassig om op te zitten, maar op een stukje plastic gaat het wel. We nemen het risico op een natte broek voor lief bij dit romantische decor. Gezeten op een plastic tasje, trekt er een stoet van bruidsparen aan je voorbij. Geroutineerde bruidsfotograven werken een vast parcours van hotspots af in Park Sonsbeek. Ze beginnen doorgaans bij de witte villa, waar soms ook de receptie plaatsvindt. Vervolgens fotograferen ze het bruidspaar op de zwanenbrug, de kleine waterval, de touwbrug en ten slotte de grote waterval. Als de Rododendrons bloeien worden die ook nog even aangedaan. Van een afstandje zijn de verschillende bruidsparen nauwelijks van elkaar te onderscheiden wanneer ze omstebeurt op dezelfde plek, in vergelijkbare houding, poseren in hun traditionele kledij.

De grote waterval was een statusproject van de excentrieke baron van Heeckeren, die vanaf 1821 samen met zijn vrouw Elisa Hope William op het landgoed woonde. Hij gaf geregeld decadente feesten en hield er van zijn gasten te imponeren met bijzondere follies op zijn landgoed. De grote waterval is gemaakt van zwerfkeien die met paarden  werden aangesleept vanuit het Kootwijkerzand. Het heeft de baron 70.000 gulden gekost, maar dan heb je ook wat. Je kunt er bovenlangs lopen, over het water springend van de ene naar de andere steen. Je kunt er ook onderdoor, via een glibberige grot met een opening waar het water als een bulderend gordijn voor hangt. Na bijna 200 jaar is de grote waterval nog steeds een populaire attractie, zelfs voor de kinderen die normaal gesproken alleen nog maar warm lopen voor digitale avonturen.

Amber

Op een mistige dinsdag kun je je eenzaam wanen in het beukenbos, achterin Park Sonsbeek. De stadsgeluiden worden buitengesloten door de rijzige stammen. Je komt niemand tegen. Midden in het beukenbos staan 10 tamme kastanjes in een cirkel. In het midden van de cirkel staat een ruw rechthoekig  rotsblok met twee gepolijste keien erop. Het lijken twee kussens die in steen zijn veranderd terwijl ze nog niet zeker wisten of ze wel samen op een blok wilden liggen. Vandaag heeft iemand een kleine amber tussen de stenen kussens in gelegd. Ik hou het edelsteentje even vast en wordt een beetje hebberig van het warme licht dat er doorheen schijnt. Toch leg ik de amber weer terug. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat ik iemands betovering verbreek, of per ongeluk een djinn mee naar huis neem. De volgende dag wandel ik weer langs het monument in het beukenbos. De amber is verdwenen.

Liefde

De gladde bast van de beuk is uitermate geschikt om liefdesverklaringen in te kerven. De bomen langs de paden in Park Sonbeek zijn bedekt met oude en verse littekens. Hoe dichter de bomen bij een bankje staan, hoe meer krabbels er op de stam staan. De bankjes zelf zijn ook bekrast. Dennis hartje Nazrien, Tim hartje Imke, Massai hartje Chaida. Ben en Annie. H. Selhorst 1942. Berna 1967. H v W 1997. Marloes hartje Sjors 30-09-2000. Dolores hartje met een A er in 7-4-92. Pilzalia. Wurzel & Walnut.

Bovenop de ijskelder zit een stelletje verliefde pubers. Ze zien er Turks uit. Het meisje heeft haar mollige benen in strakke spijkerbroek over de schoot van haar vriendje gelegd. Ze kijken samen op het scherm van een mobieltje, fluisteren, giechelen. De jongen probeert onder de kleren van het meisje te voelen. Het park biedt slechts publieke privacy. Er loopt een grote natte hond voorbij met een bal in zijn bek. Het meisje slaakt een zacht gilletje en kruipt nog dichter op de schoot van de jongen.

Dronkaard

Op een bankje naast de hertenkamp zit altijd de zelfde zwerver. Hij heeft grijs haar en een baard. Hij drinkt stug door uit een halve literblik bier, alsof hij besloten heeft dat dit bankje zijn laatste station zal zijn. Achter hem blaast de frietkraam geruststellende walmen uit, voor hem springen langwimperige bambihertjes rond. Honden mogen vanaf hier los.

Meestal is hij alleen. Soms zit er een andere man bij, ook met een halve liter bier. Die ander klaagt onafgebroken over het leven in het algemeen en de instanties in het bijzonder. De stamgast drinkt zwijgend door. Op een dag zat er een hele groep mensen om hem heen. Iemand had een gitaar meegenomen en de zwerver bleek daar heel mooi op te kunnen spelen, met een verloren twinkel in zijn ogen.

Als ik ’s ochtends chagrijnig in de file sta fantaseer ik er wel eens over om gewoon een keer naast hem te gaan zitten met een mooie cabernet sauvignon en een zakje sensation chips. Het is een aanlokkelijk perspectief, met je rug naar de maatschappij en je gezicht naar de gesublimeerde schijnnatuur.