Hoewel Hemmen onderdeel uitmaakt van de gemeente Overbetuwe, is het een totaal andere wereld. De meeste Betuwse dorpen stralen vooral efficiëntie en comfort uit, maar in Hemmen zegeviert de romantiek van de cultuurhistorie. Het dorpje ligt aan een smalle slingerweg met monumentale eiken. Vrijwel alle huizen zijn antiek en de spaarzame nieuwbouw is in een historiserende stijl uitgevoerd. Hemmen wordt omringd door bosschages, slingerende waterpartijen, hoogstamboomgaarden en biologische akkers vol met kruiden. Het heeft eerlijk gezegd veel weg van een openluchtmuseum.

Hemmen is van oorsprong een landgoed, compleet met kasteel en landheer. De laatste Heer van Hemmen stierf in 1931 en het landhuis werd in 1945 verwoest, maar het pittoreske dorp bestaat nog in volle glorie. Het landgoed wordt tegenwoordig beheerd door een stichting onder het wakend oog van een toegewijde rentmeester. Hij zorgt eigenhandig voor het herstel van landschapselementen en probeert het landgoed zoveel mogelijk te beschermen tegen de vaart der volkeren. Dat lukt hem goed. Hemmen is een verademing.

Het heeft maar liefst tot 1995 geduurd voordat het niet meer verplicht was om aangesloten te zijn bij de hervormde kerk als je in Hemmen wilde wonen. Tot die tijd moet het een zeer besloten en hechte gemeenschap geweest zijn. Tegenwoordig komen er steeds meer mensen ‘van buiten’ wonen die zorgen voor een vleugje diversiteit. Er lijken zich twee soorten Hemmen adepten te vormen. Aan de ene kant heb je de nostalgische groep, die in de rijke cultuurhistorie hun traditionele normen en waarden zien weerspiegeld. Aan de andere kant vormt zich de eco-groep, die onthaasting en duurzaamheid vindt in het semi-autarkische dorp. Deze twee groepen staan heel verschillend in het leven, maar voelen zich wel allebei thuis in Hemmen.